با فرا رسیدن اردیبهشت و شروع فصل میوه‌دهی درختان توت در معابر شهری، بسیاری از شهروندان، به‌ویژه کودکان و خانواده‌ها، علاقه‌مند به چیدن و خوردن این میوه خوش‌طعم کنار خیابان‌ها می‌شوند. اما آیا توت خوردن خیابانی ایمن است؟ کارشناسان حوزه سلامت می‌گویند نه!
خطرات پنهان توت‌های خیابانی برای سلامت
توت‌هایی که در کنار خیابان‌ها، اتوبان‌ها و درختان حاشیه‌ای شهرها رشد می‌کنند، معمولاً در معرض آلودگی‌های شدید محیطی قرار دارند. گرد و خاک، ذرات معلق هوا (PM2.5)، گازهای آلاینده مانند دی‌اکسید گوگرد و ترکیبات نیتروژن، همگی بر روی سطح این میوه‌ها رسوب می‌کنند. علاوه بر آلودگی هوا، درختان توت اغلب کنار جوی‌های آب آلوده رشد می‌کنند؛ جوی‌هایی که منبعی برای موش‌ها، فضولات حیوانی و فاضلاب هستند. این آلودگی‌ها از طریق ریشه به میوه منتقل شده و توت را به منبعی از آلودگی‌های شیمیایی و میکروبی تبدیل می‌کند.
توت‌هایی که ممکن است پر از سرب باشند!
مطالعات نشان داده‌اند که مصرف میوه‌های نشسته، به‌ویژه در مناطق آلوده شهری، می‌تواند موجب انتقال باکتری‌هایی مانند E. coli و Salmonella شود که عامل بیماری‌های گوارشی شدید هستند. همچنین فلزات سنگینی مانند سرب، که در هوای شهرهای بزرگ وجود دارند، می‌توانند در پوست نازک توت نفوذ کرده و وارد بدن شوند. سرب به‌ویژه برای کودکان بسیار خطرناک است؛ چرا که می‌تواند باعث کاهش ضریب هوشی، اختلالات یادگیری، و آسیب به سیستم عصبی شود. مصرف مداوم توت‌های خیابانی ممکن است منجر به تجمع این فلزات در بدن و بروز بیماری‌های مزمن کبدی، کلیوی و عصبی گردد.دکتر ایرج خسرونیا، فوق تخصص بیماری‌های گوارش: میکروب‌ها، انگل‌ها، باکتری‌ها و همچنین مواد سمی موجود در هوا مثل نیتروژن و سرب، روی توت‌ها رسوب می‌کنند و باعث مسمومیت‌های گوارشی و غیر گوارشی می‌شوند.
شستن توت کافی نیست!
بسیاری از افراد فکر می‌کنند که با شستن توت‌ها در خانه می‌توانند این آلودگی‌ها را از بین ببرند، اما واقعیت این است که فلزات سنگین و برخی آلاینده‌ها به بافت داخلی میوه نفوذ کرده و با شستن سطحی از بین نمی‌روند. حتی استفاده از سرکه یا مواد ضدعفونی‌کننده نیز نمی‌تواند ایمنی کامل را فراهم کند.